Enkele jaren ondersteunde ik de cliëntenraad van Moviera, aanpak huiselijk geweld. Een bijzondere tijd waarin ik een groep strijdvaardige vrouwen hielp in positie te komen. Bij vertrek was ik trots; het vraagt moed en lef van (ex)cliënten om tegenwicht te bieden aan bestaande structuren en hiërarchieën gevormd door professionals en bestuurders. Door de jaren heen was de cliëntenraad een activistische club geworden die het begrip ‘cliënt centraal’ opeiste en ademde. Geregeld voerden ze gesprekken wat over meer ging dan ‘slechts’ hun rechten als raad. Dat medezeggenschap gaat om een gróter goed: streven naar een gelijkwaardig contact in de relatie cliënt en professional waarbij oprechte aandacht en leren van elkaar het uitgangspunt vormt. Ongeacht je rol. Een cultuurverandering dat erom vraagt steeds weer contact met elkaar te maken en vragen te stellen.
